Bajka o dinozaurach, które wyruszyły w podróż, aby odzyskać zaginiony Księżyc. Ta ciepła opowieść uczy, jak ważna jest odwaga, współpraca i odkrywanie tajemnic nocnego nieba.
Dawno, dawno temu, kiedy Ziemię zamieszkiwały dinozaury, wierzyły one, że Księżyc to magiczne jajo, które wisi na niebie i przynosi nocą światło i pokój. Każdej nocy dinozaury zbierały się na polanie, aby podziwiać ten tajemniczy, świecący krąg. Wierzyły, że pewnego dnia z jaja wykluje się coś magicznego, co ochroni ich świat.
Wódz plemienia, stary diplodok o imieniu Selano, opowiadał młodym dinozaurom historie o Księżycu, który ich obserwuje i chroni przed niebezpieczeństwami.
— Księżyc jest naszym przewodnikiem, — mówił. — Bez niego zgubimy się w ciemnościach.
Pewnej nocy jednak wydarzyło się coś dziwnego. Księżyc zniknął. Niebo stało się ciemne, a gwiazdy wydawały się zimne i odległe. Dinozaury były przerażone.
— Gdzie jest Księżyc? Co stało się z naszym magicznym jajem? — szeptały między sobą.
Młody i odważny welociraptor o imieniu Rio zaproponował wyprawę, aby odnaleźć Księżyc.
— Nie możemy po prostu siedzieć i czekać! Jeśli Księżyc spadł, musimy go odzyskać!
Do Rio dołączyli jego przyjaciele: troodon Zara, znana z bystrości, oraz pteranodon Nero, który mógł patrolować niebo.
— Razem damy radę! — powiedział Rio, i tak wyruszyli w drogę.
Podczas wędrówki spotkali starego ankylozaura o imieniu Astrid, który był mądrym strażnikiem jaskini gwiazd.
— Księżyc zniknął? — zapytał, patrząc zamyślony w nocne niebo. — Może to nie jajo spadło, ale dzieje się coś innego.
Astrid pokazał dinozaurom starożytne malowidła na ścianach jaskini. Były tam przedstawione Księżyc, gwiazdy i cień, który czasami zasłaniał światło.
— To nazywa się zaćmienie, — wyjaśnił Astrid. — Czasami Ziemia zasłania Księżyc przed światłem Słońca. Ale nie bójcie się, Księżyc wróci.
Rio, Zara i Nero nie do końca zrozumieli, jak to działa, ale cieszyli się, że Księżyc nie zniknął na zawsze.
Czekając na powrót Księżyca, Astrid nauczył ich, jak czytać gwiazdy.
— Widzicie, jak tworzą wzory? To nasze mapy. Dzięki nim można znaleźć drogę do domu, nawet w najciemniejszą noc.
Kiedy Księżyc zaczął wychodzić zza cienia, dinozaury zachwyciły się jego powrotem. Powoli odzyskiwał swoje blask, jakby przypominał im, że zawsze będzie przy nich.
Kiedy Księżyc znów świecił na niebie, dinozaury wróciły na swoją polanę. Opowiedziały wszystkim o swojej wyprawie, o zaćmieniu i o tym, jak gwiazdy mogą być ich przewodnikami.
Od tamtej pory dinozaury przestały się bać, gdy Księżyc na chwilę znikał. Wiedziały, że wróci, a gwiazdy zawsze będą oświetlać ich drogę.
Ta historia była przekazywana z pokolenia na pokolenie, przypominając wszystkim, że nawet jeśli coś wydaje się utracone, wystarczy podnieść głowę i spojrzeć na gwiazdy.
Jeśli spodobała Ci się bajka o dinozaurach, odkryj nasze inne magiczne opowieści! Każda bajka do czytania przeniesie dzieci w świat pełen przygód i ciepłych wartości. To doskonała bajka na dobranoc, która rozbudza wyobraźnię i koi przed snem.
