To bajka o smoku, który strzegł skarbu nie w postaci złota, lecz wspomnień i opowieści. Uczy, że dzielenie się tym, co cenne, czyni świat piękniejszym i bardziej wartościowym.
Gdzieś daleko w górach, za gęstymi lasami i rwącymi rzekami, znajdowała się jaskinia, w której mieszkał smok o imieniu Auriks. Ale Auriks nie był zwykłym smokiem. Zamiast złota i klejnotów w swojej jaskini przechowywał wspomnienia i historie, które zbierał od podróżników. Każdy, kto przechodził obok, zostawiał swoją historię, a w zamian Auriks oferował ochronę i bezpieczną drogę przez góry.
Jaskinia Auriksa była pełna dźwięków: szeptów głosów, śmiechu, melodii i cichych łez. Auriks był dumny ze swojej kolekcji i strzegł jej jak największego skarbu.
Pewnego dnia do jaskini przyszła mała dziewczynka. Miała na imię Lina i zgubiła się w górach, szukając drogi do domu. Widząc ogromnego smoka, przestraszyła się, ale Auriks łagodnie powiedział:
— Nie bój się mnie, nie zrobię ci krzywdy. Dlaczego jesteś tu sama?
— Zgubiłam się, — przyznała Lina. — A kim ty jesteś?
— Jestem Auriks, strażnik skarbów.
— Skarbów? — zdziwiła się dziewczynka.
Auriks z dumą pokazał jej swoją kolekcję.
— To wspomnienia i historie zebrane od podróżników. Opowiadają o radościach, marzeniach, przygodach i lękach.
Lina była zachwycona.
— To niesamowite! Ale dlaczego nie pokazujesz tych historii nikomu?
— Są zbyt cenne. Jeśli je oddam, mogą zniknąć, — odpowiedział Auriks.
Lina zastanowiła się.
— Ale historie istnieją po to, by je opowiadać i przekazywać dalej, — powiedziała. — Gdy się nimi dzielisz, nie znikają, lecz stają się jeszcze piękniejsze.
Auriks był zaskoczony.
— Naprawdę tak myślisz?
— Jestem tego pewna! — powiedziała dziewczynka.
Wtedy Auriks postanowił spróbować. Wybrał jedną ze swoich ulubionych historii — o rycerzu, który pokonał strach i uratował swoje miasto — i opowiedział ją Linie.
Lina słuchała z zapartym tchem. Kiedy historia się skończyła, uśmiechnęła się.
— Ta historia pomoże mi znaleźć drogę do domu. Dziękuję, Auriks!
Dziewczynka wyruszyła w dalszą drogę, a smok poczuł coś nowego: radość z tego, że jego skarb stał się użyteczny.
Od tego dnia Auriks zaczął dzielić się swoimi historiami z każdym podróżnikiem, który przechodził obok. W zamian opowiadali mu swoje wspomnienia, wzbogacając kolekcję smoka.
Jego jaskinia stała się miejscem, gdzie ludzie przychodzili, by usłyszeć coś inspirującego, znaleźć odpowiedzi na pytania lub po prostu ogrzać się ciepłem opowieści.
Auriks już nie bał się dzielić swoim skarbem, bo zrozumiał, że prawdziwa wartość historii tkwi w ich zdolności do zmieniania życia.
Ta bajka o smoku przypomina, jak ważne jest dzielenie się i wzajemne wsparcie. Do czytania na dobranoc, opowieść ta inspiruje dzieci i rozwija ich wyobraźnię. To ciepła bajka na dobranoc, która wprowadza małych słuchaczy w świat pełen magii i wartościowych lekcji.
